Pierre Baetslé († 08/02/2025)

Hoe koud en kort en onverwacht
valt deze winter, en hoe zacht
als sneeuw die nooit meer water wordt
wanneer het nooit meer later wordt. Groot was de liefde.
Groot is het verdriet.
Prachtig zijn de vele mooie herinneringen. Als tranen een trap kunnen bouwen
en herinneringen een brug
Dan klommen wij hoog naar de hemel
en nemen wij je gewoon mee terug. Veel mooie herinneringen
verzachten ons verdriet.
Voorgoed uit ons midden,
voor altijd in ons hart. Er is een tijd om te lachen
En een tijd om te huilen
Een tijd om te leven
En een tijd om te sterven.