Eliane Louël († 13/06/2025)

Leven is eeuwig
en liefde onsterfelijk
en de dood is slechts een horizon
en een horizon is niets dan een
grens aan ons gezichtsvermogen Hoe koud en kort en onverwacht
valt deze winter, en hoe zacht
als sneeuw die nooit meer water wordt
wanneer het nooit meer later wordt. Waarom zijn er zoveel vragen
Waarom is er zoveel pijn
Waarom zijn er zoveel dingen
Die niet te begrijpen zijn Afscheid nemen is met zachte
handen dicht doen wat voorbij is
en verpakken in de goede
gedachten ter herinnering. Ik blijf nu hier. Jij gaat naar daar
En daar is niet zo ver van hier.
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten wij elkaar.